یکی از اهداف و بلکه مهمترین هدف از برگزاری مناظره های تلوزیونی ایجاد یک فضای روشن از وضعیت کاندیداها و تسهیل در امر انتخاب آن ها توسط مردم است . اما ظاهرا بعضی ها سیاه نمایی را بر روشنگری ترجیح می دهند و پیروزی را فقط در فضای تیره و تار می بینند .

برای سیاه نمایی از دو ابزار دروغ و عدم علم و تسلط کافی بر مطالب استفاده می شود ، که در هر دو صورت کاندیدای سیاه نما لیاقت کسب کرسی ریاست نمی باشد . طبق تعالیم اهل بیت (ع) یاد گرفتیم که دروغگویی ، کار انسان های ضعیف و ترسو است . پس ؛ اولا : باید بگویند از چه میترسند ، دوما : آیا کسی که دچار ترس و ضعف است لیاقت رئیس جمهور شدن را دارد ؟

در مناظره سوم ، آقای روحانی خطاب به آقای قالیباف می گوید : « شما به من گفتید که بگذار دانشجوها اعتراض کنند تا آن ها را گازانبری کنیم و آن ها را دستگیر کنیم ...! » اما بعد از اینکه آقای قالیباف ادعای ایشان را رد کردند و به حرف هایش اعتراض کرد ، حرف خودش را عوض کرد و گفت : « من میدانستم که شما قصد داشتید ، عملیات گازانبری کنید! » حالا کدام حرفش را بپذیریم ؟ آیا این همان مصداق دروغ گفتن و سیاه نمایی نیست ؟

آقای عارف عملکرد سیاست خارجه ایران را ضعیف می داند و می گوید : « ایران هیچ نقشی در جهان و بلکه منطقه ندارد » در حالی که در مساله عراق مسئولان بلند پایه آمریکا برای حل بحران ، از ایران درخواست کمک کردند و در مساله افغانستان باز هم سناتور های آمریکایی گفتند : بدون ایران بحران افغانستان قابل حل نیست و همچنین برای حل مشکلات سوریه از ایران کمک می گیرند و نقش ایران در سوریه را حیاتی میدانند . آیا برگزاری اجلاس عدم تعهد در ایران و ریاست ایران بر کشورهای عدم تعهد نشان دهنده نفوذ ایران در منطقه و جهان نیست ؟

طبق اذعان انقلابیون لیبی ، ایران برای ایجاد انقلاب در آن کشور دخالت داشت و امام خامنه ای و مردم منطقه ، بیداری اسلامی را ناشی از انقلاب اسلامی ایران می دانند و این یعنی اینکه سیاستمداران توانستند طبق فرمایش امام راحل (ره) انقلاب را به بیرون از کشور صادر کنند . و همچنین در جنگ 2008 و جنگ اخیر غزه نقش ایران محسوس و ملموس بود و ... . باز هم میگویید ایران در جهان بی نقش است ؟

آقای روحانی نقش دیپلمات های ما در بحث مذاکرات هسته ای را بی اثر می داند اما ظاهرا یادش رفت که در زمان ایشان برای راه اندازی 3 سانتری فیوژ ، کلی به غرب التماس می کردیم و به آن ها باج می دادیم هر چند که نتوانستند نیروگاه های انرژی هسته ای را از تعلیق خارج کنند ! یادش رفت که در زمان مذاکرات ایشان بود که آمریکا ایران را محور شرارت در جهان خواند و ایران را تهدید به جنگ می کرد و هر هفته تاریخ حمله به ایران را تمدید می کردند و اوضاع را به گونه ای رساندند که ما هر لحظه انتظار داشتیم جنگنده های آمریکایی به ما حمله کنند . آیا مذاکرات هسته ای الان با قبل یکی است و هیچ تفاوتی نداشته است ؟ لطفا اندکی انصاف داشته باشید !

آقای روحانی و عارف به گونه ای از فضای امنیتی کشور صحبت می کنند که هر که نداند گمان می کند در کشور فضای امنیتی و پلیسی است ! و در هرخانه یک مامور امنیتی وجود دارد ! باید این را بدانند که فقط آن ها ساکن ایران نیستند ، ما هم ساکن ایران هستیم !

در پایان سخنان امام خامنه ای را در این رابطه می خوانیم :

« نامزدهاى محترم در این برنامه‌هاى عمومى ، خب زبان به نقد و انتقاد باز میکنند ؛ این حق آنها است ؛  میتوانند از هر چیزى که مورد انتقاد آنها است ، انتقاد کنند ؛  منتها توجه کنند که انتقاد باید به معنى عزم و نیت براى پیمودن آینده‌ى پرتلاش و افتخارآمیز باشد ، نه به معناى سیاه‌نمائى و منفى‌بافى و بى‌انصافى ... انتقاد به معناى انکار جهات مثبت نیست ؛ انتقاد این است که انسان کار مثبت را  بگوید ،  نقص و ضعف را هم بگوید – امام خامنه ای 14/3/92»

پ.ن: هر آنچه در این مقاله ذکر کردم ، سندش برای مردم معلوم است !